Taşlar zamanla oturur dedi .
Ne de güzel söyledi.
Zamanla oturan taşlar sanki geldi,
Kalbime değdi.
Acıtmadı kalbime değerken
En çok sevdi.
Kalbimin kırıklarını, ne çok sarıp sarmaladı.
Aceleci tarafıma dur koşma dedi .
Telaşa lüzum yokmuş
Ben değil o söyledi.
Oturmayan taşlar gelir ayağıma takılırmış.
Düşürmezmiş öyle her zaman,
Ancak yara yer edermiş.
Bekliyorum oturmasını taşların,
Hırpalamıyorum ne yolu ne yolcuyu,
Sakin atıyorum adımlarımı,
Ben atmadan oturuyor oturmamış olanlar da .
Hala seviyorum tez canlı halimi,
Sakin ama tez canlı olabiliyor olmayı.
Bıraktım zamana kendimi ,
Şimdi
Taşlar
Zamanla
Oturdu ..
Kendime not:
Dünyayı güzellik kurtaracak ve bizler o güzelliğin birer parçası olacağız .
Biliyorum ve inanıyorum.
